Op naar Los Angeles
Door: Yvonne en Rob
18 Juli 2017 | Verenigde Staten, Los Angeles
Om 6 uur ging de wekker want we moesten 7.30 uur de bagage afgeven en om 8 uur zouden we vertrekken. Voor die tijd dus even snel douchen en ontbijten. Het zou een lange rit en dag worden met 446 af te leggen kilometers.
Nou we waren zo klaar met ontbijt want dat was karig. Een geroosterde boterham met jam. Er was geen ei , kaas of worst niets. Toen nog maar een halve wafel gemaakt met boter en suiker. Je moet toch wat....
Vanuit Blythe gingen we de Interstate 10 op en na een half uurtje namen we de afslag naar het Joshua Tree National Park. Na een korte stop bij de entree voor de toegangsbewijzen vervolgden we onze weg dwars door het park. Maar eerst hebben we wat foto's gemaakt bij het naambord bij de ingang.
Hadden we gisteren alleen maar woestijn gezien nu Was de natuur zoveel mooier. Helaas zij We er alleen maar doorheen gereden en de echte grote Joshua trees hebben we dus niet gezien. Een gemiste kans die ik zeker ga terug koppelen aan de organisatie.
Aan het eind van het park reden we de eerste de beste benzinestation in om te tanken, en niet alleen voor de motoren! Het was weer zo heet! Toen we om 8 uur vertrokken was het al 35 graden dus dan kan je wel raden wat het zo rond 11.00-11.30 uur was. Pfff.
Maar niet zeuren. Hup weer op de motor en via route 62 richting Los Angeles. Ik vond het een lange eentonige weg en op de duur wist ik niet meer hoe ik moest zitten van de zadelpijn.
Gelukkig was het tijd voor de lunch. We stopten bij Carla 's Diner in Yucca Valley waar het heerlijk koel was en we lekker hebben gegeten. En toen weer verder op route 62 want we waren er nog lang niet. Van daar de 101 op en die volgen tot Los Angeles.
Het werd maar heter en heter en tot overmaat van ramp kwamen we in een flinke file terecht. Er bleek een vrachtwagen gekanteld te zijn (ja dat gebeurt hier dus ook). We hadden er al een flink stuk opzitten en hadden enorme dorst. Zit je daar tussen al die auto's en vrachtwagens uit te drogen want ons water was op.
Uiteindelijk aan Hans en Wil die naast ons reden gevraagd of zij nog wat te drinken hadden. En heel lief, kregen wij hun laatste slok water. Zelfs het water was warm maar o zo lekker want het was nat!
Nadat we het ongeval voorbij waren reed gelukkig weer lekker Door en werd er een pauze ingelast. Nou die had niet veel langer op zich moeten laten wachten want ik Was gewoon onwel van de warmte en mijn tong zat aan mij verhemelte geplakt . Ik kon amper nog de motor afkomen en moest mij vast houden om niet om te vallen. Ik was duizelig en moest eerst even bij komen. Gelukkig ging Rob direct wat frisdrank voor ons kopen. Inmiddels was ik onder een parasol gaan zitten en tijdens het opdrinken van mijn Sprite kwam ik weer helemaal bij. Ook had Rob en flessen water voor de rest van de route gekocht. En die kwam goed can pad want we kwamen op de ring van LA opnieuw in de file, alleen nu was het de avondspits.
Uiteindelijk waren we pas over zessen bij het hotel, waar we bij het zwembad eerst een drankje hebben gedaan voor we naar de kamer gingen om ons op te frissen. Nou ik ben gelijk in de douche gesprongen en daar ben ik wel van opgeknapt. Daarna met z'n allen naar de Mexicaan voor het avondeten.
Ter afsluiting zijn we samen met Hans en Wil nog een drankje gaan doen in de hotelbar.
Nou we waren zo klaar met ontbijt want dat was karig. Een geroosterde boterham met jam. Er was geen ei , kaas of worst niets. Toen nog maar een halve wafel gemaakt met boter en suiker. Je moet toch wat....
Vanuit Blythe gingen we de Interstate 10 op en na een half uurtje namen we de afslag naar het Joshua Tree National Park. Na een korte stop bij de entree voor de toegangsbewijzen vervolgden we onze weg dwars door het park. Maar eerst hebben we wat foto's gemaakt bij het naambord bij de ingang.
Hadden we gisteren alleen maar woestijn gezien nu Was de natuur zoveel mooier. Helaas zij We er alleen maar doorheen gereden en de echte grote Joshua trees hebben we dus niet gezien. Een gemiste kans die ik zeker ga terug koppelen aan de organisatie.
Aan het eind van het park reden we de eerste de beste benzinestation in om te tanken, en niet alleen voor de motoren! Het was weer zo heet! Toen we om 8 uur vertrokken was het al 35 graden dus dan kan je wel raden wat het zo rond 11.00-11.30 uur was. Pfff.
Maar niet zeuren. Hup weer op de motor en via route 62 richting Los Angeles. Ik vond het een lange eentonige weg en op de duur wist ik niet meer hoe ik moest zitten van de zadelpijn.
Gelukkig was het tijd voor de lunch. We stopten bij Carla 's Diner in Yucca Valley waar het heerlijk koel was en we lekker hebben gegeten. En toen weer verder op route 62 want we waren er nog lang niet. Van daar de 101 op en die volgen tot Los Angeles.
Het werd maar heter en heter en tot overmaat van ramp kwamen we in een flinke file terecht. Er bleek een vrachtwagen gekanteld te zijn (ja dat gebeurt hier dus ook). We hadden er al een flink stuk opzitten en hadden enorme dorst. Zit je daar tussen al die auto's en vrachtwagens uit te drogen want ons water was op.
Uiteindelijk aan Hans en Wil die naast ons reden gevraagd of zij nog wat te drinken hadden. En heel lief, kregen wij hun laatste slok water. Zelfs het water was warm maar o zo lekker want het was nat!
Nadat we het ongeval voorbij waren reed gelukkig weer lekker Door en werd er een pauze ingelast. Nou die had niet veel langer op zich moeten laten wachten want ik Was gewoon onwel van de warmte en mijn tong zat aan mij verhemelte geplakt . Ik kon amper nog de motor afkomen en moest mij vast houden om niet om te vallen. Ik was duizelig en moest eerst even bij komen. Gelukkig ging Rob direct wat frisdrank voor ons kopen. Inmiddels was ik onder een parasol gaan zitten en tijdens het opdrinken van mijn Sprite kwam ik weer helemaal bij. Ook had Rob en flessen water voor de rest van de route gekocht. En die kwam goed can pad want we kwamen op de ring van LA opnieuw in de file, alleen nu was het de avondspits.
Uiteindelijk waren we pas over zessen bij het hotel, waar we bij het zwembad eerst een drankje hebben gedaan voor we naar de kamer gingen om ons op te frissen. Nou ik ben gelijk in de douche gesprongen en daar ben ik wel van opgeknapt. Daarna met z'n allen naar de Mexicaan voor het avondeten.
Ter afsluiting zijn we samen met Hans en Wil nog een drankje gaan doen in de hotelbar.
-
20 Juli 2017 - 08:57
Marga Jansen:
Goedemorgen Rob en Yvonne,
Ik moest wel even lachen over jullie bericht en het karige ontbijt. Ik mocht nog wel tegen je zeggen Rob, dat de grote maaltijden in de USA niet bevordelijk zijn. Nu heb je de kans om te minderen ennnnnnnnnn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. Goede reis toegewenst. Nelly en Anja zijn ook nieuwsgiering naar jullie reis en gaan jullie ook volgen.
groeten Marga -
20 Juli 2017 - 09:31
Anja:
446 km stil zitten, haha je kunt ze beter gaan fietsen. Maarre, leuk, ik ga jullie zeker volgen ;) -
20 Juli 2017 - 12:37
Simone:
Vreselijk..... snel een stop gemaakt bij een Mac? -
21 Juli 2017 - 20:50
Nelly :
Ohhh, dat was ik nog vergeten te zeggen! Ik herken dat, het verhaal over het ontbijt, haha.... stelt inderdaad niet zoveel voor. Scheelt wel van hotel tot hotel. Eén keer hadden we echt bacon and eggs. Lekker dat dat was.
Ben benieuwd naar jullie verdere ervaringen. Heel veel (rij)plezier :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley